De wachters
Hoofdstuk 3
Hoort en ziet !
Wat bedoelen we nu eigenlijk met deze uitdrukking:
'Wachters op de muren'?
Dit heeft uiteraard zijn oorsprong in de tijd dat steden beschermd werden door middel van een stenen muur of wal. Op die muur werden vaak ook torens gebouwd.
Vanuit zo'n toren had men een behoorlijk verstrekkend uitzicht naar alle kanten, vooral wanneer de stad ook nog hoog gelegen was op een berg, zoals bijvoorbeeld Sion, de stad Davids. Er waren zelfs bepaalde plaatsen in Israël van waaruit je het gehele land kon overzien. Denk maar eens aan Mozes die staande op een berg aan de oostgrens van het beloofde land, alles overzag.
Zo waren er ook stadjes in de bergstreken waar bij uitstek de wachters woonden.
Zoals er in Israël wachters waren in het natuurlijke, om aardse vijanden in de vorm van buurvolken tijdig te zien aankomen, zo is er ook in òns beloofde land, het Koninkrijk van God, een wakend oog nodig.
En wel meer dan één! Onze strijd is niet tegen vlees en bloed, maar tegen de overheden en machten in hemelse gewesten, in het geestelijke.
De gemeente van Jezus Christus staat voortdurend bloot aan aanvallen vanuit het rijk der duisternis.
Daarom zijn er ook voortdurend wachters nodig die op tijd de waarschuwingssignalen kunnen laten horen.
- Bij uitstek is dit een taak voor profeten.
De profeet moet:
- Kunnen horen en zien wat de vijand doet.
- Kunnen horen en zien wat God doet.
Ook de natuurlijke wachters waren mensen die over een uitstekend gezichtsvermogen beschikten. De besten werden daar voor uitgezocht.
Geestelijk is dit ook zo. Voor een dergelijke taak moet je hele goede geestelijke ogen hebben.
En niet alleen ogen, maar ook oren, want als het donker is en je niet zoveel kunt zien, dan zijn onze geestelijke oren nog het middel om geestelijke zaken te onderscheiden. Het gaat daarbij niet alleen om het horen van de vijand, maar nog veel meer om te 'horen' wat God doet.
- Wie een oor heeft die hore
wat de Geest Gods tot de gemeenten zegt.
De profeet =
- Het oog van het lichaam.
- Het oor van het lichaam.
De profetische bediening is in de eerste plaats het geestelijke oog van het lichaam.
Als er geen ogen zijn, is het lichaam blind.
Een jammerlijk feit is dat in onze tijd veel plaatselijke gemeenten zichzelf de 'ogen hebben uitgestoken'. Zij hebben hun profeten niet herkend en hen weggestuurd; of zij hebben met hen helemaal nooit iets te maken willen hebben.
Sommige lokale gemeenten zijn desondanks uitgegroeid tot een groot en sterk lichaam. Misschien nog wel terend op de kracht en de impulsen die het vroeger had. Echter met uitgestoken ogen is zo'n gemeente niets anders dan Simson in de gevangenis, die in eigen kracht zware slavenarbeid moet verrichten, zonder ogen.